aku bercerita.

f** r.smua pon moving away. aku pon leh hdup la xde sapa2. blah la smua. skitnye.sdihnye.

saya tau awk sdih, sy tau ap saya wat salah. saya tau, sy xmampu pon wat awk bahagia. saya tau awk sakit, saya tau awk rasa kurang smuanye tapi sy nak awak tau, sya sgt cintakan awk, smua yg jdi dalam hdup saya pon sbb saya tlalu cintakan awk sampai sy da xleh idup jika sy bhnti cintakan awk, mungkin awk xtau, mungkin awk xnmpak, sbb bukan awk yg saya plih untuk pergi jauh sbb saya plih awk untuk idup sya. xbyk yg mampu saya yakin kan awk, xbyk yg mampu sya tenangkan awk, xbyk yg mampu sy ungkapkan untuk awk, yg mampu sy buktikan hanya la sy msih disini untuk hdup dgn awk.. jika sy bukan yg terbaik untuk awk, jika sy salah awk, saya minta maaf.. sya hanya ada awak, fmly saya, kwn2 saya dan angan2 sya.. tu je awk.. maaf sbb sdih dgn awk, bukan sdih sbb awk, tpi sdih sbb yg pling sy nak xkan sy dapat.tu je.sy sdih.tpi jap je.sy recover blik k..awk bgi saya sdikit msa.tu je sy minta.

kol 2.30 along, angah, adik ajak aku gi tman dorg gi jual surat khabar ngn kotak, gi ngn keta busu. aku rasa lesu gler.xtau npe arinie sgt2 lesu. mungkin sbb aku tidow lewat smlm & bgun awal ari nie. xbyk bnda wat aku tsenyum, tpi aku da wat byk org gelak.da ckup la tue.^^ da smpai kat tmpat org jual surat khabar tue, aku pon kuar dri keta, tlg dorg angkat surat khbar tue,  msa tue, aku terpandang sorg pakcik, tiba2 satu perasaan muncul dlm ati aku. sdih. sumpah aku sdih tgk org tua tue.  aku rasa dia da 70 lbih da umo dia,  dia org cina, dia keje ngn mamat cina yg amik surat khbar dan barang2 yg leh djual tue.  sdih aku tgk dia, siap kene mrah2 ngn mamat tue,  dlm ati aku, mana la anak dia kan.  ad anak ke dia,  ad fmly ke dia, ad suadara ke dia. baju putih yg dia pakai da jadi wane itam, koyak.  dia jalan da bongkok2, da xleh betolkan da badan dia.  sdih, sayu aku. tpi dia tetap wat keje, ttp gigih wat keje tue walau dia kene mrah, still gagah berjalan walau aku tau, msti dia da